Het compositorische oeuvre van Joop Schouten is veelzijdig en vooral vanuit de muziek- en lespraktijk gedacht. Vele leerlingen deden op Joop Schouten (door hen ook wel 'Ome Joop' genoemd) een beroep wanneer zij in hun eigen muziekpraktijk of familiekring (huwelijksvieringen!) een nieuw werk(je) konden gebruiken. Talrijk zijn de vele koorzettingen en meerstemmige missen die Schouten voor deze mensen schreef. Fotokopieerapparaten waren in die tijd nog geen gemeengoed en vaak werden de handgeschreven partituren gewoon meegegeven en verdwenen na bewezen diensten uiteindelijk in het archief van een bepaald koor of ensemble. Dat maakt het moeilijk om een volledig beeld te krijgen van Joop Schoutens oeuvre. Met name in de 40er en 50er jaren was muziekpapier schaars en gebruikte Schouten dit aan twee kanten, maar dan wel voor soms volstrekt verschillende stukken. Ook  werden schetsen soms geschreven tussen de regels van voltooide partituren. Zodoende is bij de catalogisering van zijn composities nog een lange weg te gaan.

Joop Schouten was geen modernist. Hoewel hij bepaald niet afkerig was van de (gematigd moderne )20e eeuwse meesters (zoals Messiaen, Langlais, Andriessen, Orthel) is zijn muzikaler dialect toch voornamelijk  geworteld in de Romantiek. Zijn grote bewondering voor Schubert heeft hem ongetwijfeld gemaakt tot een handig melodicus, iets waar veel koren die zijn missen zingen hem dankbaar voor zullen zijn. Ook componeerde hij  niet voor het concertpodium, slechts de Passacaglia voor orgel en enkele pianowerken (bijv. Indian Dances) hebben recitalallure.

Zijn wereldlijke muziek heeft altijd een hoog muzikantesk gehalte en is meestal geschreven met het oog op de vaardigheden van de gevorderde amateur. In dit kader moeten zeker genoemd worden de vele liederen op gedichten van o.a. Pierre Kemp en Paul van Ostaijen, de vele 'speelstukken' voor orgel, de werken voor mannenkoor en piano en de cantate Jong en Oud voor gemengd koor, sopraan en orkest.

Het grootste deel van Schoutens oeuvre bestaat uit kerkmuzikale composities. Aanvankelijk ging het vooral om cantates (Priestercantate) en missen op Latijnse tekst. Toen na het Tweede Vaticaans Concilie de volkstaal in de R.K. Kerk gemeengoed werd, heeft ook Joop Schouten aan die nieuwe liturgisch-muzikale ontwikkeling een grote steen bijgedragen. Talrijk zijn zijn liedbewerkingen (compleet met voorspelen, tussenspelen en zettingen voor 3 verschillende vocale bezettingen) voor de serie Zang en Tegenzang. Een groot succes was zijn Mis voor de Vrede die zelfs een versie voor koor en harmonieorkest kreeg!

De Stichting Het Joop Schoutenhuis hoopt binnenkort de inventarisatie van de manuscriptenbverzameling te kunnen hervatten. De oeuvrelijst zal dan worden aangevuld. Ondertussen houdt de Stichting zich van harte aanbevolen voor alle aanvullende informatie over bestaande composities en composities waar wij het bestaan wellicht niet  weten... (zie ook bij ACTIVITEITEN voor het overzicht van de orgelcomposities)